وقتی با تمام احترام و ادب، برخورد کردم، منتظر خوبی هستم که در دجله انداختم. که ایزد در بیابانم دهد باز.
وقتی خوب و ایده عال خطاب می کنم همه را، کافر شدمُ به کیش خود پنداشتم.
فقط خوبی می مونه و خوبی می مونه ، هم این دنیا، هم آخرت.
خودم و همه را سپردم و بخشیدم. به بخشنده ترین بخشنده عالم.
دلت که گرفت، دیگه منت زمین رو نکش راه آسمان باز است، پر بکش خدا همیشه مشتاق شنیدن حرف هاتِ [گل] [گل] [گل]